Henri op Camino 2014: Zware bergetappe in de Pyreneeën

Datum	18 mei 2014 (dag 2)
Van	Bidarray
Naar	Aurizberri Espinal
Gereden afstand	55 km
Totaal gereden afstand	110 km

Dat het vandaag zwaar zou worden had ik verwacht, maar zó zwaar, nee dat niet.
Na een goede nachtrust begon de dag over de N-weg naar Saint-Jean-Pied-de-Port.
Ik laat de geplande route met heuvels voor wat het is, want er zal nog genoeg komen was de verwachting en dat kwam uit. In SJPdP, het Valkenburg van de Camino, op het pelgrims kantoor een stempel gehaald. Meteen buiten SJPdP begint het met klimmen. Ik heb een boekje van de ANWB waarin de etappe als inspannend wordt omschreven. Daar waar ik gisteren het gevoel had de hele dag rondjes Posbank te hebben gereden, waren het vandaag rondjes Côte de La Redoute, de bekende scherprechter uit Luik-Bastenaken-Luik. Een stijgingspercentage van 10% is standaard, hele stukken 15% en soms zelfs 20%. Dat betekent veel lopen en dat is met de fiets een stuk zwaarder dan normaal lopen. Maar we moeten boven komen en al is het bijzonder zwaar, het is niets vergeleken met wat mensen die ALS of een andere ongeneeslijke ziekte doormaken. Als ik het weer echt zwaar had hoefde ik alleen naar de sticker op mijn fiets, Stop! ALS, te kijken om weer moed te krijgen om door te gaan. De top lag vandaag op 1425 meter hoogte, een stuk hoger, steiler en zwaarder dan twee jaar geleden.
Het is bijzonder druk op de Camino en ik heb al vele leuke gesprekken gehad met mensen uit: Brazilië, Zwitserland, Amerika, Argentinië en Zuid Korea. Mede doordat het zo zwaar is kom je heel snel in contact met anderen. De Argentijnen zijn met een groep van negen personen en rijden met dezelfde mountainbikes (huur) als ik. Best wel veel mee op gereden. Na het passeren van de top afgedaald naar Roncesvalles waar een bekende auberge is, maar het was er al erg druk dus ben ik verder gereden om wat rustiger te overnachten. Omdat er in het hotel geen wifi is zit ik in de plaatselijke bibliotheek waarvan de lees zaal is gesloten en zit nu in een zaal bij het plaatselijke koor wat aan het repeteren is. Heel bijzonder. Ik denk dat dit één van mijn zwaarste fietsdagen ooit is geweest.